Obszar odpowiedzialności za gospodarkę finansową jednostek sektora finansów publicznych został szczegółowo uregulowany w przepisach prawa. Zgodnie z art. 54 uofp, kierownik jednostki sektora finansów publicznych jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej tej jednostki. Jednocześnie dla specyficznych przypadków, takich jak likwidacja jednostki budżetowej, nie ma szczegółowych uregulowań prawnych. Praktyka działania jednostek pokazuje, że dużą rolę w pracach z tym związanych odgrywają nie tyle kierownicy jednostek, co osoby, którym powierzono obowiązki głównego księgowego.
Zamawiający opracowując dokumentację postępowania obowiązany jest m.in. do określenia przedmiotu zamówienia jak również dokonania jego opisu. Powyższe jest niczym innym jak wskazaniem, w tym w szczególności potencjalnym wykonawcom, kategorii towarów lub usług jakie zamawiający chce nabyć. Przykładem przedmiotu zamówienia może być np. odbiór odpadów komunalnych od mieszkańców gminy, któremu współtowarzyszyć mogą świadczenia powiązane np. przeprowadzenie działań edukacyjnych lub konkursów dotyczących segregacji odpadów. W praktyce pojawia się pytanie czy nieuwzględnienie, pomimo istnienia po stronie zamawiającego takiego zamiaru, świadczenia dodatkowego w dokumentacji zamówienia może stanowić podstawę do unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia.
Z uzyskanych przez jednostkę informacji wynika, że z § 605 można zapłacić tylko i wyłącznie za te środki trwałe, które księgowane są następnie na koncie 013 „Pozostałe środki trwałe”. Natomiast z § 606 finansuje się wszystkie te zakupy, które księgowane są na koncie 011 „Środki trwałe”. Nie ma żadnej możliwości, aby zapłacić z paragrafu wydatków bieżących (§ 421) niczego, co następnie zaksięgowane będzie na koncie 013. Z § 421 - z pozyskanych informacji - można sfinansować tylko to, co jest kosztem, nie jest środkiem trwałym (ani podstawowym, ani pozostałym). Czy faktycznie wydatki z § 605 i § 606 można w ten sposób uprościć?