Pracownik instytucji kultury otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 2500 zł i dodatki za prowadzenie warsztatów, które określa regulamin wynagradzania. Zazwyczaj jego miesięczne wynagrodzenie, wraz z tymi dodatkami, opiewa na kwoty od 3000 do 4000 zł. W okresie letnim pracownik ten nie prowadzi warsztatów i wówczas nie osiągnie minimalnego wynagrodzenia. Wypłacimy mu wtedy wyrównanie. Czy jest dopuszczalne, by w umowie o pracę zawrzeć stawkę wynagrodzenia zasadniczego na poziomie 2500 zł z dodatkami, które tylko w niektórych miesiącach mogą pracownikowi nie przysługiwać?
Jednostką organizacyjną, w której świadczy pracę dyrektor, jest zakład budżetowy. Wszelkie zaś decyzje pracownicze, m.in. ustalenie warunków pracy i płacy, zasady nagradzania względem dyrektora podpisuje wójt. Zważywszy na to, że dyrektor nie może jednocześnie występować w imieniu pracodawcy wobec własnej osoby, role takiego reprezentanta pełni wójt.
Problem: Wojewódzka jednostka budżetowa wystąpiła do sądu o ustanowienie kuratora dla spółki z o.o. w związku z koniecznością podejmowania czynności związanych z udziałem spółki w realizacji projektu jako beneficjenta środków pomocowych. W spółce są trudności z powołaniem zarządu, więc brak wymaganej reprezentacji. Sąd wyznaczył kuratora (osoba ta nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest też pracownikiem jednostki budżetowej), a także przysługujące mu wynagrodzenie i zasady zwrotu kosztów. Wydatki te poniosła jednostka budżetowa. Wypłata tych środków podlega opodatkowaniu, jednak aby prawidłowo obliczyć zaliczki, konieczne jest prawidłowe zakwalifikowanie tych wynagrodzeń do źródła przychodów dla celów podatku dochodowego.