Gminy wydają decyzje o ustalanie opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji. Właściciele nieruchomości skarżą je do sądu – i okazuje się, że gminy wygrywają.
Wyroki są nieprawomocne, ale bazują na prawomocnych wyrokach NSA sprzed kilku lat. Powołane w artykule rozstrzygnięcia skupiają się na problemie, czy opłata retencyjna jest naliczana także wtedy, gdy na działce znajduje się prywatna kanalizacja odprowadzająca wodę deszczową. Taka sytuacja nie uwalnia od opłaty za zmniejszenie retencji naturalnej. Sądy rozpatrywały szczególny przypadek, gdy na terenie gminy nie istnieje gminna sieć kanalizacji deszczowej, a wody opadowe są odprowadzane np. do rowu melioracyjnego.
Jakie podstawy wykorzystują gminy
Podstawą dla decyzji o poborze opłaty jest zazwyczaj art. 34 pkt 4 ustawy z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (dalej: u.p.w.). Przepis wprowadza następującą regulację: Jako szczególne korzystanie z wód kwalifikowane jest wykonywanie na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji terenowej przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej.
Ważne są tu także przepisy określające zasady ustalania tej opłaty:
art. 269 ust. 1 pkt 1 u.p.w. | art. 272 ust. 8 u.p.w. |
|---|---|
Opłatę za usługi wodne uiszcza się także za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2 robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej. W przepisie art. 269 ust. 1 pkt 1 u.p.w. nie chodzi o zebranie wód z opadów atmosferycznych (ewentualnie roztopów) do jakiegokolwiek systemu kanalizacji, ale o odprowadzenie ich do takiego systemu, który przewidziany jest na danym obszarze do odbioru wód opadowych i roztopowych. | Wysokość opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2 robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej ustala się jako iloczyn. |
Oprócz przepisów ustawowych, jest jeszcze § 9 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne. Przepis ten stanowi: Jednostkowa stawka opłaty za usługi wodne za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2 robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, bez urządzeń do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem, wynosi 0,50 zł za 1 m, na 1 rok.
Przy stosowaniu tych przepisów kłopotem interpretacyjnym jest pojęcie „obszarów nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej” (art. 269 ust. 1 pkt 1 i art. 272 ust. 8 u.p.w.). Nieruchomości potencjalnie podlegające „podatkowi od deszczówki” w praktyce są często wyposażone w różnego typu systemy odprowadzania z nieruchomości deszczówki – ale czy są to systemy uwalniające od opłaty?
(..)
Fragment artykułu pochodzi z kompleksowej bazy wiedzy INFORLEX. Czytaj więcej w INFORLEX Administracja »
Autor: Szymon Kujda
art. 16 pkt 59, art. 34 pkt 4, art. 269 ust. 1 pkt 1, art. 272 ust. 8 ustawy z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (j.t. Dz.U. z 2024 r. poz. 1087; ost. zm. Dz.U. z 2025 r. poz. 216)
§ 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (j.t. Dz.U. z 2023 r. poz. 2471)