Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku ze szczególnymi potrzebami pracodawcy nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym. Z kolei praca związana z koniecznością prowadzenia akcji ratowniczej nie jest limitowana.
Pracodawca, który chce zwiększyć liczbę dopuszczalnych godzin nadliczbowych przypadających na jednego pracownika powyżej 150 w roku, powinien zawrzeć odpowiednie postanowienie w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy.
Jeśli nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy, to taki podwyższony limit musi wskazać w indywidualnej umowie o pracę. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Mnożąc 8 godzin nadliczbowych przez 52 tygodnie w roku, można przyjąć, że maksymalny limit godzin w roku kalendarzowym wynosi 416 godzin.
Pojawiał się jednak pogląd, iż liczba ta powinna być niższa. Ustalając limit nadgodzin w ciągu całego roku, pracodawca powinien bowiem uwzględnić, że pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 lub 26 dni i o taką liczbę godzin pomniejszyć wyznaczany limit. W takim przypadku limit godzin dla pracownika, który ma 20 dni urlopu, wynosiłby 384 godziny, a dla pracownika, który ma 26 dni urlopu - 376 godzin.
Podstawa prawna:
Art. 151 - 1513 ustawy Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94)
Joanna Skrobisz, prawnik, specjalista prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
Jak ustalić wynagrodzenie za miesiące nie w pełni przepracowane
Czy urlop okolicznościowy należy się w każdych okolicznościach