W regulaminach wynagrodzenie zasadnicze ustala się dla danego stanowiska pracy widełkowo – z podaniem kwoty minimalnej i maksymalnej.
Nieprawidłowość
Wójt gminy nie określił w regulaminie wynagradzania urzędu miejskiego szczegółowych warunków wynagradzania pracowników samorządowych, w tym maksymalnego wynagrodzenia zasadniczego. Pracownicy urzędu mieli ustalane wynagrodzenie zasadnicze w kwocie minimalnej, podanej w załączniku do rozporządzenia w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. Poza tym otrzymywali dodatki specjalne i dodatki stażowe – na zasadach określonych w ustawie o pracownikach samorządowych.
Infor.pl prezentuje fragment odpowiedzi wyjaśniającej jakie jest prawidłowe postępowanie. Artykuł pochodzi z
"Gazeta Samorządu i Administracji"
Prawidłowe postępowanie
(…) W regulaminach wynagrodzenie zasadnicze ustala się dla danego stanowiska pracy widełkowo – z podaniem kwoty minimalnej i maksymalnej. W ramach tych granic pracodawca określa wynagrodzenie zasadnicze dla pracowników zatrudnionych na tym stanowisku – przy czym powinno się ono różnić kwotowo, gdy pracownicy ci mają różne kwalifikacje zawodowe.
Przegląd prasy i portali na INFOR.PL Subskrybuj nas na YOUTUBE!
Na stanowisku starszego specjalisty w urzędzie gminy zatrudniono dwóch pracowników:
pracownika X – który spełnia minimalne wymagania kwalifikacyjne (wykształcenie średnie kierunkowe oraz 5 lat stażu pracy w jednostce na stanowiskach młodszego specjalisty i specjalisty),
pracownika Y – który ma wyższe kwalifikacje od minimalnych (wykształcenie wyższe kierunkowe i 15 lat pracy, w tym ostatnie 5 lat na stanowisku starszego specjalisty).
Pracownik Y ma wyższe kwalifikacje zawodowe niż pracownik X. Wynagrodzenie zasadnicze tych dwóch pracowników powinno więc się różnić – stosownie do dyspozycji art. 36 ust. 1 u.p.s. Pracownik Y powinien mieć wyższe wynagrodzenie zasadnicze, ponieważ ma wyższe kwalifikacje, wynikające z posiadania wyższego wykształcenia i dłuższego stażu pracy – owocującego większym doświadczeniem w wykonywaniu danej pracy. To z kolei przekłada się na to, że pracownik Y wykonuje pracę lepiej, dokładniej i szybciej. Jest też w stanie podołać w krótkim czasie nawet bardzo złożonym zadaniom, czego nie zrobi pracownik X, ponieważ jego doświadczenie jest zbyt małe. Ze względu na niższe wykształcenie i mniejsze doświadczenie zawodowe albo nie podoła on zadaniom złożonym bez pomocy ze strony innych pracowników (np. będzie potrzebował opinii przełożonego lub radcy prawnego tam, gdzie pracownik bardziej doświadczony zna już sam zagadnienie), albo wykona zadanie sam, ale będzie potrzebował dużo więcej czasu na samodzielne znalezienie rozwiązania (w tym na pogłębioną analizę stanu faktycznego, przepisów, orzecznictwa). Te różnice powinny zaleźć odzwierciedlenie w „wycenie” wartości pracy świadczonej przez tych dwóch pracowników.
Usunięcie nieprawidłowości w tym przypadku wymaga od wójta gminy, aby:
ustalił w regulaminie wynagradzania szczegółowe warunki wynagradzania pracowników samorządowych – w tym maksymalne wynagrodzenie zasadnicze stosowane na poszczególnych stanowiskach pracy (w powiązaniu z tzw. kategorią zaszeregowania pracowników),
przeanalizował angaże pracowników, a następnie zróżnicował wysokość wynagrodzenia zasadniczego pracowników z uwzględnieniem ich kwalifikacji zawodowych oraz wartości pracy, jaką wykonują – przyznając pracownikom o wyższych kwalifikacjach wynagrodzenie zasadnicze wyższe od minimalnego.
Izabela Motowilczuk
art. 2 pkt 3, art. 7 pkt 1 i 3, art. 36 ust. 1, art. 39 ust. 1 pkt 2, art. 43 ust. 1 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (j.t. Dz.U. z 2022 r. poz. 530)
art. 183c § 1 i 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465)
rozporządzenie Rady Ministrów z 25 października 2021 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1960; ost. zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 1102)