Przedmiotem sporu było określenie, czy staroście należy przyznać podmiotowość podatkową w sytuacji, gdy grunty należące do Skarbu Państwa znajdują się na terenie zarządzanego przez niego powiatu. Decyzją organu I instancji na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z 12 stycznia 1991 r. na Skarb Państwa reprezentowany przez starostę nałożony został podatek od nieruchomości za 2005 rok, a następnie podatek leśny za 2005 rok. Starosta odwołał się od decyzji do SKO, które utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Starosta wniósł skargę do WSA, w której zarzucił organom m.in. naruszenie art. 217 konstytucji, zgodnie z którym określanie podmiotu opodatkowania następuje w drodze ustawy, a także art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W odniesieniu do podatku leśnego skarżący podniósł, że władztwo nad lasami należało przekazać Lasom Państwowym.
W odpowiedzi na zarzuty starosty SKO stwierdziło, że zgodnie z art. 33 kodeksu cywilnego Skarb Państwa jest osobą prawną. Natomiast na mocy ustaw podatkowych nie przysługiwało mu zwolnienie podmiotowe i dlatego jest on podatnikiem jak każda inna osoba prawna.
Sąd stwierdził, że decyzja organu podatkowego nie czyni podatnikiem starosty, lecz Skarb Państwa reprezentowany przez starostę. Organy prawidłowo określiły podatnika zarówno podatku od nieruchomości, jak i leśnego.
Sygn. akt I SA/Bk 413/07, I SA/Bk 414/07, I SA/Bk 415/07, I SA/Bk 416/07
DOMINIKA JOCZ
Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte