W myśl przepisu art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. 2010 Nr 95 poz. 613 z poz. zm.) podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa(2) lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości. Obowiązek podatkowy dotyczący przedmiotów opodatkowania wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – ciąży odpowiednio na jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych, faktycznie władających nieruchomościami lub obiektami budowlanymi (art. 3 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).
Podyskutuj: Forum
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 27 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Ol 38/08 uznał, iż rodzaj tytułu prawnego do nieruchomości, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l., jakim legitymuje się dany podmiot, nie przesądza o fakcie rzeczywistego władania rzeczą. W niniejszej sprawie oznacza to, że sam brak wyłączenia na mocy umowy z dnia 20 grudnia 1999 r. zarządu Lasów Państwowych nad przedmiotowymi nieruchomościami nie jest równoznaczny z tym, że Nadleśnictwo utrzymało status posiadacza tych nieruchomości. Zgodnie bowiem z art. 336 k.c. podanie związane jest z faktycznym władztwem nad rzeczą. Za powyższym twierdzeniem przemawia treść art. 3 ust. 2 u.p.o.l., w którym ustawodawca zastrzegł, że obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, pozostających w zarządzie Lasów Państwowych, nie objętych obowiązkiem podatkowym na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4, ciąży odpowiednio na nadleśnictwach, faktycznie władających nieruchomościami. W unormowaniu tym prawodawca wyraźnie położył nacisk na okoliczność faktycznego władania nieruchomościami (a więc ich posiadania) przez nadleśnictwa (jednostki organizacyjne Lasów Państwowych), które nie jest tożsame z zarządem nad nimi. Z treści tej regulacji należy też wyprowadzać wniosek (a contrario), że obowiązek podatkowy nie ciąży na nadleśnictwach, jeżeli nie władają one faktycznie nieruchomościami znajdującymi się w ich zarządzie (nie posiadają ich). Interpretacja ta wskazuje więc na to, że ustawodawca przewidział sytuację, w której mimo zarządu Lasów Państwowych nad określonymi nieruchomościami, obowiązek podatkowy spoczywał będzie na innym podmiocie, np. posiadaczu zależnym gruntów przekazanych w użytkowanie na mocy umowy, o której stanowi art. 40 ust. 1 ustawy o lasach. Twierdzenie takie zgodne jest także z samą istotą podatku od nieruchomości, który jest podatkiem majątkowym (od posiadania majątku), a więc obciążać powinien tego kto majątkiem faktycznie włada (vide: uchwałę TK z dnia 6 września 1995 r., sygn. W 20/94, OTK z 1995 r. Nr 1, poz. 6).
Zobacz również: Decyzja o warunkach zabudowy
Z w/w orzeczenia wprost wynika, iż Nadleśnictwo będzie podatnikiem podatku od nieruchomości tylko w tedy, gdy w myśl art. 3 ust. 2 w/w ustawy będzie faktycznie władać nieruchomością. Zatem jeżeli zawrze ze swoimi pracownikami umowę najmu lub użyczenia nieruchomością lokalową, przestanie faktycznie nią władać. Co też skutkować będzie, iż to pracownicy Nadleśnictwa staną się podatnikami. Tezę tą potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2321/12, tj. pracownicy służby leśnej, którzy korzystają z udostępnionych im przez Lasy Państwowe mieszkań i domów, muszą regulować podatek od nieruchomości.