Nie, takie stanowisko nie jest prawidłowe. Od 1 marca 2013 r. obowiązuje nowe rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (dalej: rozporządzenie o podróżach służbowych). Rozporządzenie Ministra Finansów z 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych w § 442 „Podróże służbowe zagraniczne” w objaśnieniach odsyła do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Jednak w związku z tym, że wymienione rozporządzenie nie obowiązuje, a aktem zastępującym jest rozporządzenie przywołane na wstępie, odpowiedź udzielana jest na podstawie aktualnych przepisów.
Zobacz serwis: Rachunkowość budżetowa
Z pytania wynika, że podróż poza granicami kraju odbyto samochodem służbowym. Wydatki pracownika związane z zakupem paliwa (jak też opłaty za autostrady oraz parkowanie pojazdu służbowego) będą niezbędne i bezpośrednio związane z odbywaniem podróży zagranicznej. Pracownik, zgodnie z § 5 rozporządzenia o podróżach służbowych, jest zobowiązany do rozliczenia kosztów podróży m.in. poprzez udokumentowanie zakupu paliwa w postaci faktur. Co więcej, pracownik ten otrzymał zaliczkę (§ 20) w walucie obcej na niezbędne koszty podróży zagranicznej, w wysokości wynikającej ze wstępnej kalkulacji tych kosztów, która musi obejmować np. koszt zakupu paliwa. W praktyce zdarza się, że pracodawca wyposaża pracownika w odpowiednią kartę paliwową. Wtedy zakupione paliwo nie obciąża pracownika, a sposób dokonania wydatku wykracza poza rozwiązania przyjęte w rozporządzeniu o podróżach służbowych. Jeśli w rzeczywistości oddzielnie zakup paliwa opłacał pracodawca, to będzie możliwe sklasyfikowanie takiego wydatku w § 421 „Zakup materiałów i wyposażenia”. Jednak w sytuacji, gdy pracownik otrzymuje zaliczkę i z niej opłaca faktury za paliwo w podróży poza granicami kraju, wydatek dokonywany jest zgodnie z rozporządzeniem o podróżach służbowych, musi więc być klasyfikowany w § 442 „Podróże służbowe zagraniczne”. Można mieć jednak wątpliwość, czy rozwiązanie związane z kartami paliwowymi jest możliwe do zastosowania, ponieważ zgodnie z art. 44 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, wydatków należy dokonywać zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków. Zarządzając ryzykiem, można uniknąć problemu poprzez udzielanie zaliczek, opłacanie z nich zakupu paliwa i w konsekwencji klasyfikowanie łącznych kosztów podróży w § 442 „Podróże służbowe zagraniczne”.
Masz wątpliwości? Podyskutuj na Forum.
Podstawa prawna:
● art. 44 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240; ost.zm. Dz.U. z 2012 r. poz. 1548),
● § 5, 20 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167),
● Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1991; ost.zm. Dz.U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991) – nieobowiązujące,
● Rozporządzenie Ministra Finansów z 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz.U. Nr 38, poz. 207; ost.zm. Dz.U. z 2013 r. poz. 215).
Piotr Wieczorek
specjalista ds. rachunkowości i zarządzania ryzykiem, praktyk kontroli i szkoleniowiec, audytor systemu ISO, były pracownik jednostek sektora finansów publicznych