Okres sprawowania opieki nad dzieckiem w wymiarze 3 lat na każde dziecko łącznie jednak nie więcej niż 6 lat jako okresy nieskładkowe były zaliczane do emerytury dla osób urodzonych do dnia 31 grudnia 1948 r. Okresami nieskładkowymi wymienionymi w art. 7 ustawy są okresy, w których wskutek ściśle określonych przyczyn składka na ubezpieczenie społeczne nie była opłacana.
Do okresów nieskładkowych zalicza się m.in.: przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy z powodu opieki nad dzieckiem:
- a) w wieku do lat 4 w granicach od 3 lat na każde dziecko oraz łącznie bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat,
- b) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko.
Zobacz również: Waloryzacja emerytur i rent 2015
W rozwiązaniach przyjętych w uprzednio obowiązującym do dnia 31 grudnia 1998 r. stanie prawnym, jak i obecnie na mocy przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS uznano, że podstawowe znaczenie dla ustalania prawa i wysokości świadczeń emerytalno-rentowych ma okres opłacania składek i wysokość wynagrodzenia, od którego odprowadzono składki, a tylko niektóre okresy nieopłacania składek mogą być wyjątkowo uwzględnione, na prawo do świadczenia, a mianowicie te okresy absencji zawodowej, które znajdują uzasadnienie społeczne lub wynikały z konieczności honorowania praw nabytych.
Podstawa prawna:
Art. 7 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2013 r. poz. 1440)
Joanna Skrobisz, prawnik, specjalista prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
Polecamy serwis: Kadry i płace