Podstawą naliczania odpisu na ZFŚS będzie wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2013 r. w wysokości 3278,14 zł. Oznacza to, że odpis na jednego pracownika zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach pracy wyniesie 1229,30 zł (3278,14 zł x 37,5%). Należy zauważyć, że de facto w 2019 r. nastąpi odmrożenie podstawy naliczania ZFŚS o kolejny rok, względem roku bieżącego. Warto również wskazać, że przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z ZFŚS uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej. Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z ZFŚS oraz zasady przeznaczania środków ZFŚS na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie. Dlatego pracodawcy mogą również dokonać zmian w regulaminie w taki sposób, aby jeszcze bardziej wesprzeć osoby w najtrudniejszej sytuacji w ramach środków naliczonych w 2019 r. na ZFŚS.
Zobacz: Kadry i płace
ZFŚS tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczonego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych osób. Wysokość odpisu podstawowego wynosi na jednego zatrudnionego 37,5% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z tego okresu stanowiło kwotę wyższą.
W przypadku sfery budżetowej (jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych) wydatki na ZFŚS mają charakter obligatoryjny i w odniesieniu do państwowych jednostek budżetowych obciążają budżet państwa. Natomiast dla pozostałych pracodawców zasady tworzenia Funduszu zależą od liczby zatrudnionych osób. Fundusz tworzą zatem pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku: co najmniej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Pracodawcy zatrudniający co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty tworzą Fundusz na wniosek zakładowej organizacji związkowej. Ponadto pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty mogą tworzyć Fundusz do wysokości i na zasadach ogólnych określonych w ustawie (art. 5 ustawy o ZFŚS) lub mogą wypłacać świadczenie urlopowe.
We wszystkich przypadkach przepisy umożliwiają jednak pewną swobodę regulacji w granicach określonych ww. ustawą, w tym dopuszczają rezygnację z tworzenia ZFŚS, a także dają możliwość określenia wysokości odpisu na ZFŚS zarówno na wyższym, jak i na niższym poziomie niż ustawowy.
Oprac. Małgorzata Majewska
red. naczelny PRB