Omawiana w niniejszym artykule - opłata miejscowa - uregulowana została w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Wyjazd wypoczynkowy, turystyczny, czy też szkoleniowy może wiązać się z dodatkowymi opłatami. To rada gminy decyduje czy taką opłatę turysta poniesie za przebywanie w tych celach dłużej niż dobę. Aby rada gminy mogła ustanowić omawianą opłatę miejscowość musi spełniać określone przepisami prawa warunki. Opłatę miejscową można wprowadzić w miejscowościach, które:
- znajdują się na obszarze posiadającym status ochrony uzdrowiskowej,
- posiadają pozytywne właściwości klimatyczne oraz walory krajobrazowe.
Osoba fizyczna jest obowiązana opłacić opłatę miejscową za każdą rozpoczęta dobę pobytu. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie z dnia 11 kwietnia 2012r., sygn. 33/2012 zgodnie z którą obowiązek opłaty powstaje z dniem przybycia do miejscowości objętej opłatą. Ponadto jak czytamy w uchwale o sygn. 33/2012 zarówno obowiązek ustalania, jak i pobierania opłaty omawianej w niniejszym artykule należy powiązać z przebywaniem na terenie miejscowości ujętych w wykazie zawartym we wskazanej uchwale Rady Gminy Urszulin a nie ogólnie na terenie całej gminy.
Z kolei Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie w dniu 19 grudnia 2012 r., w sprawie o sygn. KI-411/246/12 stwierdziło, że nakładanie podatków i opłat winno następować na podstawie jasnych i stałych kryteriów. Niedopuszczalna jest sytuacja, kiedy to obowiązek podatkowy lub wielkość obciążenia fiskalnego jest uzależniona od zachowania się podmiotu nie upoważnionego do ustalania wysokości obciążeń podatkowych.
Zobacz: Podatki
Jaki charakter ma opłata miejscowa?
Na to pytanie odpowiedź można znaleźć w uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. 0102-209/12. Zgodnie z uchwałą, o której mowa w zdaniu poprzednim opłata miejscowa ma charakter ekwiwalentny i powinna być pobierana za każdy dzień faktycznego pobytu, w określonych miejscowościach, trwającego dłużej niż dobę. Obowiązek uiszczenia opłaty miejscowej nie może więc dotyczy planowanego, czy też przewidywanego pobytu, gdyż powstaje dopiero z upływem każdej doby faktycznego, rzeczywistego i zrealizowanego pobytu.
Wysokość opłaty miejscowej w 2019 r.
Jak już zostało wspomniane stawka maksymalna opłaty miejscowej wzrosła w porównaniu do roku 2018. Osoby fizyczne przebywające w miejscowościach omówionych na początku niniejszego artykułu za każdą rozpoczętą dobę pobytu zapłacą maksymalnie 2,26 zł dziennie. Z kolei osoby fizyczne, które w celach szkoleniowych, turystycznych lub wypoczynkowych przyjechały i przebywają w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej zapłacą nie więcej niż 3,20 zł dziennie.
Zwolnienia z opłaty miejscowej
Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o opłatach i podatkach lokalnych opłaty miejscowej nie pobiera się od:
- członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium RP (jeżeli spełniony jest warunek wzajemności);
- osób fizycznych, które przebywają w szpitalach;
- osób niewidomych, jak również przewodników tych osób;
- podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;
- zorganizowanych grup dzieci oraz młodzieży szkolnej;
- osób fizycznych, które opłaciły opłatę uzdrowiskową.
Opłata uzdrowiskowa
Jak zostało wspomniane opłaty miejscowej nie pobiera się od osób, które regulują opłatę uzdrowiskową. Opłata uzdrowiskowa również została uregulowana w art. 17 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Podobnie jak w przypadku opłaty miejscowej to rada gminy decyduje o wprowadzeniu takiej opłaty. Warunki poboru tej opłaty są następujące:
- pobierana jest od osób fizycznych, które przebywają dłużej niż dobę w miejscowości znajdującej się na obszarze, któremu nadano status uzdrowiska,
- cel pobytu - zdrowotny, turystyczny, wypoczynkowy, szkoleniowy.
Opłata uzdrowiskowa, podobnie jak opłata miejscowa, pobierana jest za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Zwolnić z opłaty uzdrowiskowej można się pod takimi samymi warunkami jak z opłaty miejscowej. Stawka maksymalna opłaty uzdrowiskowej jest jednak wyższa. W roku 2019 wyniesie ona maksymalnie 4,40 zł dziennie.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445)