W pierwszej kolejności należy wskazać na art. 2 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.), który wskazuje na trzy rodzaje nieruchomości będące podstawą wymiaru podatku od nieruchomości, tj. na: grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Następnie w art. 4 ust. 1 u.p.o.l. ustawodawca wskazał na podstawy opodatkowania w zakresie wymienionych nieruchomości, którymi są dla:
1) gruntów – powierzchnia,
2) budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa,
3) budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Mając to na uwadze, nie budzi raczej wątpliwości, że wskazane w pytaniu budynki i grunty (określone jako ,,teren urządzony”) to odrębne nieruchomości, w zakresie których powierzchnia użytkowa i powierzchnia gruntu powinny stanowić podstawę wymiaru podatku od nieruchomości, a uznanie ich za budowlę oznaczałoby naliczenie zobowiązania podatkowego w sposób niezgodny ze wskazaną powyżej regulacją prawną.
Zobacz serwis: Zamówienia publiczne
Oczywiście pojęcie ,,teren urządzony” może oznaczać, że na terenie oczyszczalni ścieków powstały np. miejsca parkingowe (grunt utwardzony jakimkolwiek tworzywem lub wyłożony kostką brukową), a sam grunt, na którym oczyszczalnia została zlokalizowana, został ogrodzony. Wówczas podatek za powierzchnię od gruntu będzie naliczany odrębnie od wartości wytworzonych budowli.
Przeczytaj w INFORLEX.PL Sektor publiczny cały artykuł: Jak opodatkować oczyszczalnię ścieków
Dowiedz się jakie powinny być działania organu podatkowego w zakresie rozstrzygania tego problemu podatkowego.