Opłata uzdrowiskowa wprowadzana jest przez radę gminy. Opłatę, o której mowa w niniejszym artykule poniosą osoby fizyczne, które przebywają dłużej niż jedną dobę w miejscowości posiadającej status uzdrowiska. Zgodnie z art. 17 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłata pobierana jest od osób, które do uzdrowiska przyjechały w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych, a nawet szkoleniowych.
Jak wynika z danych publikowanych przez ministerstwo zdrowia status uzdrowiska w Polsce posiada 45 miejscowości. Zgodnie z ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych - uzdrowisko to obszar, na terenie którego prowadzone jest lecznictwo uzdrowiskowe. Warunkiem jest to, że obszar musi być wydzielony w celu wykorzystania oraz ochrony znajdujących się na jego obszarze naturalnych surowców leczniczych.
INFORAKADEMIA poleca: POBÓR PODATKÓW I OPŁAT LOKALNYCH
Z kolei zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych pewne grupy osób zwolnione są od ponoszenia opłaty uzdrowiskowej. Należą do nich:
- przebywający w szpitalach,
- niewidomi wraz ze swoimi przewodnikami,
- podatnicy podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę uzdrowiskową,
- zorganizowane grupy dzieci,
- młodzież szkolna.
Opracowano na podstawie:
Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 716 z późn. zm.)
Obwieszczenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 28 lipca 2017 r. w sprawie górnic granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2018 r. (M.P. z 2017 r. poz. 800)