W limitach zwolnień z VAT powinna być uwzględniona tylko wartość sprzedanych składników majątku stanowiących wyposażenie - z zastrzeżeniem, że w przypadku limitu w wysokości 20 000 zł dotyczy to wyłącznie wartości składników majątku sprzedanych osobom prywatnym.
Przepisy zwalniają z VAT sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (do końca 2016 r. limit ten wynosił 150 000 zł). Zwolniona jest również sprzedaż dokonywana przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu - jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekracza, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł (art. 113 ust. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; dalej: ustawa o VAT). Jest to tzw. zwolnienie podmiotowe.
Zobacz: Rachunkowość budżetowa
Z przepisów art. 113 ustawy o VAT nie wynika, aby dokonywanie przez podatników dostaw takich towarów, jak wskazane w treści pytania, wyłączało możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego. Co więcej - przepis art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT stanowi, że przy ustalaniu prawa do tego zwolnienia nie uwzględnia się wartości odpłatnej dostawy takich towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Powoduje to, że wartości sprzedaży składników majątku stanowiących środki trwałe instytucja nie powinna uwzględniać przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego (czyli nie powinna jej uwzględniać w limicie 200 000 zł).
Podobnie może być, jeśli chodzi o limit zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania ze względu na kwotę obrotu realizowanego na rzecz osób prywatnych. Nawet jeżeli nabywcami składników majątku stanowiących środki trwałe będą osoby prywatne, ich dostawy - pod warunkiem udokumentowania fakturami - będą zwolnione z obowiązku ewidencjonowania (na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 50 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania). Ich wartość nie powinna również być uwzględniana przy ustalaniu prawa do korzystania ze zwolnień podmiotowych z obowiązku ewidencjonowania (§ 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania) - w tym ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania ze względu na kwotę obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nieprzekraczającą 20 000 zł.
Wyłączenia te nie dotyczą natomiast sprzedaży składników majątku stanowiących wyposażenie. Dlatego wartość ich sprzedaży jednostka powinna uwzględnić przy ocenie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego (a więc - w uproszczeniu - w limicie 200 000 zł). Również w zakresie, w jakim jednostka sprzeda te składniki majątku osobom prywatnym, wartość tych dostaw należy uwzględnić przy ocenie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania (czyli w limicie 20 000 zł).
Podstawy prawne
-
art. 113 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 710; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 60)
-
§ 2 ust.1 w zw. z poz. 50 załącznika, § 3 ust. 1 pkt 1, § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2016 r. poz. 2177)
JERZY TRAMSKI
prawnik, pracownik kancelarii doradztwa podatkowego, autor wielu publikacji z zakresu podatków