Komu przysługuje wyższy dodatek stażowy? RIO wyjaśnia zasady naliczania świadczenia
Uzupełnienie w trakcie zatrudnienia dokumentacji wskazującej na dłuższy staż pracy, uprawnia nauczyciela do otrzymania wyższego dodatku za wysługę lat – wyjaśniła RIO w Lublinie.
Jak i kiedy nauczyciele mogą oczekiwać wyższego dodatku stażowego?
Po przedstawieniu dokumentów, dodatek stażowy należy wypłacić za ostatnie trzy lata liczone od dnia, w którym powinna nastąpić wypłata zaległego wynagrodzenia.
Regionalna Izba Obrachunkowa w Lublinie w odpowiedzi na pismo dyrektora Zespołu Obsługi Oświaty Samorządowej z Ostrowa Lubelskiego wyjaśniła, że po uzupełnieniu przez nauczyciela dokumentów potwierdzających dłuższy staż pracy pracodawca ma obowiązek wyrównania dodatku za wysługę lat, chyba że doszło do przedawnienia roszczenia z tego tytułu.
„Po otrzymaniu dokumentów potwierdzających staż pracy uprawniający do wyższej stawki dodatku w okresie wcześniejszym, dyrektor powinien dokonać wyrównania różnicy z urzędu, nawet bez wniosku nauczyciela, który — w świetle nowych dokumentów —spełnił przesłanki do nabycia wyższej stawki dodatku, tj. faktycznie przepracował wymagany okres” – wskazano w wyjaśnieniach.
Jak wskazała RIO, pracodawca wraz z pierwszym wynagrodzeniem, wypłacanym po zaliczeniu dodatkowego okresu zatrudnienia, zobowiązany jest wypłacić zaległą kwotę z tytułu dodatku za wysługę lat. Dodatek powinien zostać wypłacony za okres ostatnich trzech lat liczonych od dnia, w którym powinna nastąpić wypłata zaległego wynagrodzenia.
Jeśli zaległa kwota nie zostanie wypłacona we wskazanym terminie, odsetki za opóźnienie należy liczyć od pierwszego dnia po upływie najbliższego terminu wypłaty wynagrodzenia za pracę przypadający po dacie zaliczenia nauczycielowi dodatkowego okresu do stażu pracy.
Dodatek a Karta Nauczyciela
Zgodnie z Kartą Nauczyciela, dodatek za wysługę lat przysługuje nauczycielom w wysokości 1 proc. wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok pracy. Dodatek wypłacany jest w okresach miesięcznych poczynając od czwartego roku pracy. Wysokość świadczenia nie może przekroczyć 20 proc. wynagrodzenia zasadniczego.