STAN FAKTYCZNY:
Jednostka – co do zasady – zapewnia pracownikom przeniesionym czasowo do pracy poza stałe miejsce pracy lub zamieszkania bezpłatne zakwaterowanie w hotelach bądź kwaterach prywatnych, wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania. W przypadku braku możliwości zapewnienia bezpłatnego zakwaterowania – wypłaca zaś ekwiwalent za nocleg w wysokości nieprzekraczającej 150% dodatku za rozłąkę (diety). Pracownicy, którzy zostali czasowo przeniesieni, nie korzystają z podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.
ODPOWIEDŹ:
Wartość dodatku za nocleg (w przypadku niezapewnienia bezpłatnego zakwaterowania pracownikom czasowo przeniesionym) podlega wliczeniu do podstawy opodatkowania jako składnik wynagrodzenia pracownika.
Wartość noclegu w hotelu pracowniczym (zapewnionym przez jednostkę pracownikom przeniesionym czasowo do pracy poza stałe miejsce pracy lub zamieszkania) jest zwolniona z opodatkowania w pełnej wysokości.
Natomiast wartość noclegu w kwaterze prywatnej, wynajętej na cele zbiorowego zakwaterowania, jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do kwoty nieprzekraczającej miesięcznie 500 zł.
Wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników w:
● hotelach pracowniczych (bez limitu),
● kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł
– jest wolna od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof). Zwolnienie to ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 updof – tj. podwyższonych kosztów uzyskania przychodów stosowanych w jednym bądź więcej niż jednym zakładzie pracy (art. 21 ust. 14 updof).
ZAPAMIĘTAJ!
Nie każdy rodzaj zakwaterowania korzysta ze zwolnienia. Uprawnienie to obejmuje wyłącznie zakwaterowanie polegające na udostępnieniu miejsca w hotelu pracowniczym lub w kwaterze prywatnej wynajmowanej na cele zbiorowego zakwaterowania.
W przypadku hotelu pracowniczego ustawodawca nie wprowadził limitu kwotowego zwolnienia – jak ma to miejsce w przypadku świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników w kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania (limit wynosi miesięcznie 500 zł).
Z uwagi na to, że ustawodawca nie sprecyzował żadnego z tych pojęć, na potrzeby prawa podatkowego ich znaczenie należy odczytywać zgodnie z potocznym rozumieniem.
SŁOWNICZEK
Przez hotel pracowniczy należy rozumieć budynek typu hotelowego z lokalami przeznaczonymi na okresowy pobyt pracowników, jeżeli są w nim zakwaterowani pracownicy zakładu prowadzącego hotel, jak również innych zakładów (jeżeli między zakładami została podpisana umowa, na mocy której udostępnione zostały miejsca hotelowe).
Czytaj także: Dodatki funkcyjne pracowników samorządowych>>
ZAPAMIĘTAJ!
Zwolnieniem objęte są zarówno te przypadki, w których hotel prowadzony jest przez zakład pracy, jak i te, w których prowadzony jest on przez inny podmiot, od którego zakład pracy wynajmuje miejsca hotelowe.
Przepisy nie przewidują natomiast zwolnienia dla ekwiwalentu za nocleg w wysokości nieprzekraczającej do 150% dodatku za rozłąkę (diety), w przypadku braku możliwości zapewnienia bezpłatnego zakwaterowania przez jednostkę. A zatem wartość otrzymanego świadczenia w postaci takiego ekwiwalentu za nocleg będzie stanowiła przychód ze stosunku pracy pracownika (art. 12 ust. 1 updof).
PODSTAWA PRAWNA
• Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307; ost.zm. Dz.U. z 2010 r. Nr 149, poz. 996)