Uchwały podatkowe w zakresie opłat lokalnych
Ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie wspólnego przepisu dla wszystkich opłat lokalnych, który odnosi się do kompetencji gminy w zakresie zasad ustalania, poboru (w tym ustalanie poboru w formie inkasa), terminów płatności i wysokości stawek opłat lokalnych. Ustawa nie zawiera w tym zakresie żadnych wytycznych, co oznacza, że rady gmin mają w tym zakresie pełną dowolność.
Polecamy: Podatki i opłaty lokalne. Podatek leśny. Podatek rolny. Komentarz
Każda gmina może zatem posiadać swoje własne zasady dotyczące sposobu ustalania, poboru czy terminów płatności opłat lokalnych. Jedyne zastrzeżenie dotyczy wysokości stawek opłat lokalnych. Nie mogą one przekroczyć progów określonych w ustawie. Wymaga jedynie wyjaśnienia, że maksymalne stawki są co roku waloryzowane – informację o maksymalnych stawkach opłat lokalnych zawiera obwieszczenie MF, które jest ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Na rok 2019 stawki maksymalne są określone w obwieszczeniu Ministra Finansów z 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2019 (M.P. z 2018 r. poz. 745). W kontekście opłaty reklamowej ustawodawca dodatkowo upoważnił gminę do różnicowania stawki w zależności od lokalizacji oraz wielkości lub rodzaju tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego. Dodatkowo gmina może w zakresie opłaty reklamowej wprowadzić obowiązek składania deklaracji (także w formie elektronicznej).
Od 1 lipca 2019 r. – w związku z wprowadzeniem regulacji zawartej w dodanym art. 19a – rada gminy będzie miała obowiązek umożliwić składanie deklaracji na opłatę reklamową za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Z wejściem w życie nowej regulacji wiąże się także uchylenie art. 19 pkt 6 u.p.o.l.
Artykuł niniejszy jest fragmentem publikacji: Podatki i opłaty lokalne. Podatek leśny. Podatek rolny. Komentarz