Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2016 r. o sygn. II SAB/Op 33/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny, stwierdzając bezczynność w sprawie, umorzył postępowanie sądowe w sprawie ze skargi na bezczynność Dyrektora Zarządu Dróg Wojewódzkich [dalej: Dyrektor ZDW] w przedmiocie informacji publicznej.
Stan faktyczny i prawny
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Pismem z dnia 5 marca 2016 r. wnioskodawcy zwrócili się do Dyrektora ZDW o udostępnienie informacji publicznej w postaci kserokopii operatu szacunkowego określonej działki oraz umowy z rzeczoznawcą majątkowym na jego wykonanie. W następstwie niedoręczenia przez organ żądanych dokumentów, wnioskodawcy wnieśli skargę do WSA w Opolu, w której domagali się zobowiązania Dyrektora ZDW do rozpoznania wniosku.
Dwa dni po wniesieniu skargi, skarżący otrzymali pismo Zastępcy Dyrektora ZDW wraz z operatem szacunkowym, zleceniem, fakturą, protokołem zdawczo-odbiorczym oraz wskazaniem, iż operat został wykonany na podstawie pisemnego zlecenia ZDW, a odrębnej umowy z rzeczoznawcą nie zawierano.
W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia WSA powołał się na art. 4 ust. 1 u.d.i.p., określający katalog podmiotów zobowiązanych do udzielania informacji publicznej, zgodnie z którym obowiązane do jej udostępnienia są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w tym m.in. jednostki organizacyjne tych podmiotów. W następstwie powyższego WSA wskazał, że ZDW jako wojewódzka samorządowa jednostka organizacyjna, nieposiadająca osobowości prawnej, finansowana z budżetu województwa, działająca w formie jednostki budżetowej, bez wątpienia jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej. Na podstawie art. 1 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 u.d.i.p., Sąd zdefiniował pojęcie informacji publicznej, którą w świetle ujednoliconych poglądów orzecznictwa jest każda informacja wytworzona przez władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne i inne podmioty, które wykonują funkcje publiczne lub gospodarują mieniem publicznym, jak również informacje odnoszące się do wspomnianych władz, osób i innych podmiotów, niezależnie od tego, przez kogo zostały wytworzone.
Zobacz: Zamówienia publiczne
Operat szacunkowy i umowa z rzeczoznawcą majątkowym informacją publiczną
W rezultacie rozpoznania skargi, WSA uznał iż żądanie skarżącego dotyczące udostępnienia kserokopii operatu szacunkowego oraz umowy z rzeczoznawcą majątkowym dotyczy informacji publicznych. Sąd I instancji wskazał, że operat szacunkowy jest materiałem niezbędnym do wykonywania zadań publicznych przez organy władzy publicznej i wykorzystywanym przy załatwianiu konkretnych spraw, a więc jest informacją publiczną. W ocenie Sądu informacją publiczną jest także finansowana ze środków publicznych umowa zlecenia na wykonanie takiego operatu.
Dokonując analizy, czy dla załatwienia wniosku w tym przypadku zastosowanie znajdował tryb u.d.i.p., Sąd I instancji powołał się na argumentację wyroku z dnia 9 kwietnia 2015 r. (sygn. akt: I OSK 1057/14), zgodnie z którą art. 156 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczący kwestii udostępnienia operatów szacunkowych nie jest przepisem szczególnym w rozumieniu art.1 ust. 2 u.d.i.p., określającym odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących publicznymi. Stosownie do treści art. 1 ust. 2 u.d.i.p., przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. W ocenie WSA, przepisów u.d.i.p. nie stosuje się wyłącznie w przypadkach, gdy inny akt prawny w odmienny sposób i całościowo reguluje problematykę dostępu do określonej informacji publicznej. Sąd I instancji stwierdził, że ustawa o gospodarce nieruchomościami takim aktem szczególnym nie jest.
W konsekwencji zbadania przedstawionej sprawy, WSA uznał, że pismo wnioskodawców podlegało rozpatrzeniu w trybie u.d.i.p., a Dyrektor ZDW nie zrealizował wniosku w ustawowym 14-dniowym terminie. W ocenie Sądu skarga zasługiwała na uwzględnienie, pomimo doręczenia przez Organ odpowiedzi w późniejszym terminie oraz z uwagi na realizację tylko części żądań wnioskodawców. Uzasadniając umorzenie postępowania sądowego, Sąd I instancji podkreślił, iż stan bezczynności Dyrektora ZDW ustał po wniesieniu skargi, ale przed wydaniem orzeczenia. Zobowiązanie podmiotu do wydania określonego aktu lub dokonania czynności, będące celem skargi na bezczynność organu, stało się w istocie bezprzedmiotowe.
Joanna Kostrzewska
radca prawny, specjalizuje się w prawie administracyjnym ze szczególnym uwzględnieniem prawa samorządowego
Magdalena Homska
asystent, interesuje się prawem administracyjnym
Dr Krystian Ziemski & Partners Kancelaria Prawna spółka komandytowa w Poznaniu
Artykuł pochodzi z Portalu: www.prawodlasamorzadu.pl