Pracownik, który odchodzi w ciągu roku na emeryturę ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego w danym roku. W tym przypadku jest to 7 dni urlopu.
W przypadku, gdy dochodzi do rozwiązania stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego, s pracownik ma prawo u dotychczasowego pracodawcy do urlopu w wymiarze proporcjonalnym do czasu przepracowanego. Kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi w danym roku kalendarzowym. W razie rozwiązania stosunku pracy bez wykorzystania urlopu, pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości odpowiadającej urlopowi proporcjonalnemu do okresu przepracowanego u dotychczasowego pracodawcy. Takie same reguły obowiązują również w przypadku rozwiązania stosunku pracy z powodu przejścia pracownika na emeryturę.
Zobacz również: Kiedy rozwiązuje się umowa na zastępstwo
Pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu proporcjonalnego, jeżeli w chwili jego udzielania wie, że stosunek pracy ustanie w ciągu roku kalendarzowego w związku z przejściem pracownika na emeryturę. Potwierdził to Sąd Najwyższy w uchwale z 20 sierpnia 1997 r., sygn. akt III ZP 26/97. Osobie tej przysługuje urlop proporcjonalny, pod warunkiem, że nie wykorzystała go wcześniej - w przysługującym jej lub wyższym wymiarze. Łącznie jednak nie może on przekroczyć 26 dni. Obowiązek udzielenia urlopu wypoczynkowego nie oznacza wcale konieczności udzielenia go w naturze. Jeżeli obecność pracownika jest niezbędna w zakładzie pracy, wówczas pracodawca wypłaci pracownikowi ekwiwalent za niewykorzystane dni wolne.
Podstawa prawna:
Art. 153 § 2, art. 1551, 161 ustawy Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502)
Joanna Skrobisz, prawnik, specjalista prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
Polecamy serwis: Kadry i płace