W ostatnim artykule pisałem o zamówieniach in house. Kwestią, którą dziś chciałbym poruszyć, to kwestia rekompensaty za powierzone usługi.
Od czasu orzeczenia Altmark, wiadomo, że wysokość rekompensaty można zapisać, oczywiście w uproszczeniu, wzorem:
R = K – (Dw + P) + Z.
Gdzie:
- „R” oznacza Rekompensatę
- „K” oznacza koszty poniesione w związku ze świadczenia powierzonych usług publicznych
- „Dw” oznacza wszystkie dodatnie wpływy finansowe wygenerowane w związku ze świadczenia powierzonych usług publicznych
- „P” oznacza przychody/dochody (w zależności od przyjętej metodologii liczenia rekompensaty) wygenerowane w związku ze świadczenia powierzonych usług publicznych
- „Z” oznacza rozsądny zysk
Polecamy produkt: Klasyfikacja budżetowa 2019
Ponadto rekompensata musiała i musi spełniać m.in.:
- warunek przejrzystości i obiektywności,
- warunek adekwatności
- warunek efektywności kosztowej.
Taka formuła miała i ma na celu powstrzymanie podmiotów publicznych przed wypłata nadmiernej rekompensaty co mogło by zakłócić lub grozić zakłóceniem konkurencji.
W między czasie Komisja zaczęła wskazywać, że zasady wypłaty rekompensaty powinny w pewnych sytuacjach promować utrzymanie lub rozwój usług publicznych odpowiednio wysokiej jakości.
Niestety m.in. w Polskiej praktyce okazało się, że podmioty publiczne często wypłacają rekompensatę w nadmiernie niskiej wysokości.
Polecamy: Rachunkowość Budżetowa
W związku z powyższym Komisja zaczęła stać na stanowisku, że zasady wypłaty rekompensaty mają na celu nie tylko zapobieganie wszelkim ewentualnym nadmiernym rekompensatom za realizację zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, lecz również zapewnienie finansowej stabilności oferowanych usług publicznych określonych w stosownej umowie, aby osiągnąć i utrzymać wysoki poziom jakości tych usług. Wysokość oraz sposób uiszczania rekompensaty nie może więc destabilizować długoterminowej stabilności finansowej podmiotów wewnętrznych.
Za realizację zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych powinna przysługiwać zatem odpowiednia rekompensata, aby w trakcie realizacji umowy o świadczenie usług publicznych środki własne podmiotu świadczącego te usługi nie uległy uszczupleniu w długoterminowej perspektywie, uniemożliwiając mu skuteczną realizację jego zobowiązań wynikających z umowy oraz utrzymanie świadczenia usług o wysokim standardzie
Komisja Europejska stoi więc dziś na stanowisku, że rekompensata nie może być nadmierna, ale nie może też być za mała. Ma być odpowiednia.
A jak stanowisko Komisji Europejskiej będzie ewoluować w 2019 r.?
Myślę prywatnie, że obok efektywności kosztowej coraz większy nacisk będzie kładziony na uwzględnianie i promowanie też kwestii społecznych i ochrony środowiska.
Widać, że coraz bardziej odchodzimy od szkodliwego przekonania, że usługi publiczne mają być jak najtańsze, nie bacząc na ich jakość, wpływ społeczny czy wpływ na środowisko.
Polecamy serwis: Księgowość