Polecamy: Klasyfikacja budżetowa 2019
Opłatę reklamową pobiera się od urządzeń reklamowych albo umieszczonych tablic. To rada gminy decyduje o tym czy opłata omawiana w niniejszym artykule zostanie wprowadzona. Zgodnie z art. 17 a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 o podatkach i opłatach lokalnych omawianą opłatę pobiera się od:
- właścicieli nieruchomości lub obiektów budowlanych, z wyłączeniem nieruchomości gruntowych oddanych w użytkowanie wieczyste,
- użytkowników wieczystych nieruchomości gruntowych,
- posiadaczy samoistnych nieruchomości lub obiektów budowlanych,
- posiadaczy nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego,
b) jest bez tytułu prawnego
- jeżeli na tych nieruchomościach lub obiektach budowlanych znajdują się tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe, niezależnie od tego czy na tablicy reklamowej lub urządzeniu reklamowym eksponowana jest reklama.
Zobacz: Podatki
Ile wyniesie opłata reklamowa w 2019 r.?
Na wstępie należy przypomnieć, że opłata reklamowa składa się z dwóch części. Jest to część stała oraz zmienna. Część stała ma zryczałtowaną wysokość. Podkreślenia wymaga fakt, że nie jest ona uzależniona od pola powierzchni urządzenia albo tablicy, od których ma być wniesiona opłata. Od wielkości pola powierzchni, o którym mowa w zdaniu poprzednim uzależniona jest wysokość opłaty zmiennej. Zgodnie z art. 17 b ustawy z dnia 12 stycznia 1991 o podatkach i opłatach lokalnych: część zmienna zależy od wielkości pola powierzchni tablicy lub urządzenia reklamowego służących ekspozycji reklamy.
W roku 2019 stawka części stałej ma wynosić maksymalnie 2,54 zł na dzień. Część zmienna z kolei nie może być wyższa niż 0,22 zł od 1 m2 pola powierzchni tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego służących ekspozycji reklamy dziennie.
Zwolnienia od opłaty reklamowej
W ustawie o podatkach i opłatach lokalnych wymieniono w jakich przypadkach nie pobiera się opłaty reklamowej. Przede wszystkim omawianej opłaty nie płaci się, jeżeli urządzenia albo tablice reklamowe umieszczone są w miejscu nie widocznym z przestrzeni dostępnych dla wszystkich. Opłaty reklamowej nie pobiera się również od szyldów, a także tablic służących tylko do upowszechniania informacji (np. tablice upamiętniające osobę, wydarzenia, o charakterze religijnym). Jeżeli tablice lub urządzenia reklamowe są realizacją obowiązku nałożonego przez prawo opłaty reklamowej nie pobiera się.
Zobacz: Finanse publiczne
Definicja tablicy oraz urządzenia reklamowego
Omawiając opłatę reklamową warto przytoczyć definicję legalną tablicy oraz urządzenia reklamowego. Definicja tablicy oraz urządzenia reklamowego znajduje się w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 2 pkt 16b) ustawy, o której mowa w zdaniu poprzednim tablica reklamowa to przedmiot materialny przeznaczony lub służący ekspozycji reklamy wraz z jego elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, o płaskiej powierzchni służącej ekspozycji reklamy, w szczególności baner reklamowy, reklamę naklejaną na okna budynków i reklamy umieszczane na rusztowaniu, ogrodzeniu lub wyposażeniu placu budowy, z wyłączeniem drobnych przedmiotów codziennego użytku wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem. W kolejnym punkcie omawianej w niniejszym akapicie ustawy znajduje się definicja urządzenia reklamowego. Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym urządzeniem reklamowym jest przedmiot materialny przeznaczony lub służący ekspozycji reklamy wraz z jego elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, inny niż tablica reklamowa, z wyłączeniem drobnych przedmiotów codziennego użytku wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem.
Na ten temat wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 stycznia 2018 r., w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 1429/17. WSA zwrócił uwagę, że definicja urządzenia reklamowego jest definicją negatywną. Oznacza to, że jeżeli przesłanki do zakwalifikowania nośnika reklamy do tablic nie zostaną spełnione to nośnik zalicza się do urządzeń reklamowych.
Zdaniem Sądu urządzeniem reklamowym jest każdy przedmiot spełniający następujące warunki:
- służy do ekspozycji reklamy,
- nie posiada powierzchni płaskich, na których w całości reklama zostałaby zamieszczona.
Omawiając tablicę oraz urządzenie reklamowe wyjaśnić należy jeszcze dwa ważne pojęcia, a mianowicie szyld oraz reklamę. Obie te definicje znajdują się w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Definicja reklamy znajduje się w pkt 16a) art. 2. Zgodnie z nim reklama to upowszechnianie w jakiejkolwiek wizualnej formie informacji promującej osoby, przedsiębiorstwa, towary, usługi, przedsięwzięcia lub ruchy społeczne. Z kolei definicję szyldu znaleźć można w pkt 16 d art. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z nim szyld to tablica reklamowa albo urządzenie reklamowe, które informują o działalności prowadzonej na nieruchomości, na której ta tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe się znajdują.
WSA zwrócił uwagę również na to, że zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 16d), że urządzeniem lub tablicą reklamową nie musi być wyłącznie obiekt zawierający reklamę (a więc element promujący), lecz wystarczające jest zawarcie informacji o działalności prowadzonej na danej nieruchomości.
Opracowano na postawie:
- Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445)
- Ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 t.j.)
- Obwieszczenia Ministra Finansów z 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2019 (Monitor Polski rok 2018 poz. 745)
- Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2018 r. (I SA/Gd 1429/17)