Nie wszyscy cudzoziemcy potrzebują zezwolenia na pracę

 

Prawo do wykonywania pracy na terytorium naszego państwa mają cudzoziemcy, którzy otrzymali zezwolenie na pracę w Polsce. Zezwolenia takie wydaje cudzoziemcowi wojewoda właściwy ze względu na siedzibę przyszłego pracodawcy.

Nie w każdym jednak przypadku zezwolenie jest wymagane.

PRZYKŁAD

Od września bieżącego roku obowiązuje rozporządzenie z 30 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę. Rozporządzenie określa szczegółowo, przy wykonywaniu jakich prac przez cudzoziemców nie są wymagane zezwolenia na pracę.

PRZYKŁAD

Zezwolenie na pracę jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec:

• wykonuje pracę w podmiocie mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi eksportowej,

• wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany przez niego do podmiotu mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku w celu wykonania zadania określonego przez delegującego w innym trybie niż realizacja usługi eksportowej.

PRZYKŁAD

Oczywiście od tej zasady istnieją wyjątki przewidziane przepisami szczególnymi dotyczącymi poszczególnych grup zawodowych.

Wojewoda wydaje przyrzeczenie i decyzję o zezwoleniu cudzoziemcowi na pracę, z uwzględnieniem sytuacji na lokalnym rynku pracy. W przypadkach uzasadnionych sytuacją na rynku pracy wojewoda może również ograniczyć rodzaj pracy do czynności zarządzających i reprezentacji podmiotu.

Podstawową zasadą jest, że zezwolenie na pracę cudzoziemca w Polsce wydaje się na pisemny wniosek pracodawcy. Wzór wniosku o wydanie takiego zezwolenia znajdziecie Państwo w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia z 21 lipca 2006 r. w sprawie trybu i warunków wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca.

Elementem istotnym dla samego postępowania w celu wydania cudzoziemcowi zezwolenia na pracę w Polsce jest informacja starosty na temat sytuacji na lokalnym rynku pracy oraz na temat możliwości zabezpieczenia potrzeb kadrowych pracodawcy. Informację taką przekazuje starosta właściwy ze względu na miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca.

Ponadto sam pracodawca zobowiązany jest przedłożyć informacje:

• o podjętych przez niego działaniach w zakresie powierzenia pracy, która jest przedmiotem wniosku, obywatelowi polskiemu lub cudzoziemcowi niepodlegającemu obowiązkowi posiadania zezwolenia lub obywatelowi państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub obywatelowi Konfederacji Szwajcarskiej,

• o działaniach, które miały miejsce w związku z umieszczeniem oferty w systemie informatycznym wymiany informacji o wolnych miejscach pracy Europejskich Służb Zatrudnienia.

W przypadku gdy pracodawca złożył ofertę pracy jedynie w powiatowym urzędzie pracy, powinien przedstawić obie powyższe informacje.

 

• międzynarodowe pośrednictwo pracy,

• informowanie na temat warunków życia i pracy w krajach członkowskich oraz sytuacji na rynkach pracy tych krajów.

 

Istotne jest zatem, aby wniosek złożony przez pracodawcę był sporządzony w sposób rzetelny i określał stanowisko i rodzaj pracy, która miałaby być przez cudzoziemca wykonywana. W samym wniosku pracodawca jest bowiem zobowiązany określić posiadane przez cudzoziemca kwalifikacje oraz rodzaj pracy, jaką cudzoziemiec miałby wykonywać. W przypadku gdy kwalifikacje cudzoziemca będą niezgodne z proponowanym mu stanowiskiem pracy, zezwolenie na pracę u tego pracodawcy nie zostanie wydane.

Decyzje o odmowie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca wydaje się w następujących przypadkach:

• gdy pracodawca odmówi, bez uzasadnionej przyczyny, zatrudnienia bezrobotnych lub poszukujących pracy skierowanych przez starostę na stanowisko proponowane cudzoziemcowi lub

• gdy pracodawca wnioskuje o wydanie zezwolenia w stosunku do cudzoziemca, którego:

– kwalifikacje lub umiejętności nie są odpowiednie do pracy, którą cudzoziemiec ma wykonywać, lub

– kwalifikacje lub wykonywany przez cudzoziemca zawód nie odpowiada zawodom lub specjalnościom, o których mowa w przepisach w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania, lub

– proponowane cudzoziemcowi wynagrodzenie byłoby niższe od wynagrodzenia przysługującego polskiemu pracownikowi za wykonywanie porównywalnej pracy,

• gdy pracodawca naruszył przepisy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i naruszenie to zostało stwierdzone w wyniku przeprowadzonej kontroli, a od daty sporządzenia protokołu z kontroli nie upłynął 1 rok, lub

• gdy pracodawca prowadzi działalność, która nie jest odpowiednia do stanowiska lub rodzaju wykonywanej pracy zaproponowanej cudzoziemcowi.

 

Należy również podkreślić, że organ właściwy do wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca w Polsce może żądać od pracodawcy (wnioskodawcy) przedłożenia dodatkowych dokumentów potwierdzających wykształcenie cudzoziemca. W tym celu pracodawca powinien wystąpić do właściwych organów z prośbą o określenie poziomu wykształcenia cudzoziemca lub potwierdzenie równoważności posiadanych przez cudzoziemca zagranicznych dokumentów o jego wykształceniu.

PRZYKŁAD

 

Zezwolenie na pracę w Polsce wydawane jest w trzech jednobrzmiących egzemplarzach. Jeden egzemplarz zezwolenia zatrzymuje organ, który je wydał, natomiast dwa egzemplarze zezwolenia na pracę trafiają do pracodawcy.

 

 

Pracodawcy powinni również pamiętać, że mogą występować o przedłużenie przyrzeczenia lub zezwolenia na pracę wydanego zatrudnionemu u nich cudzoziemcowi. Przedłużenia takiego dokonuje się na wniosek pracodawcy, gdy:

• okres powierzenia cudzoziemcowi pracy będzie następować bezpośrednio po okresie wskazanym w wydanym zezwoleniu lub pracodawca złoży wniosek o przedłużenie zezwolenia najpóźniej na 30 dni przed upływem ważności zezwolenia oraz

• gdy nie ulegnie zmianie stanowisko, rodzaj wykonywanej pracy lub pełniona przez cudzoziemca funkcja, określone w wydanym zezwoleniu.

• Obywatele państw UE nie potrzebują zezwolenia na pracę w Polsce.

• Zezwolenia wydaje się na pisemny wniosek pracodawcy.

• Zezwolenia wydaje wojewoda, uwzględniając sytuację na lokalnym rynku pracy – w uzasadnionych przypadkach wojewoda może ograniczyć rodzaj pracy do czynności zarządzających i reprezentacji podmiotu.