Bilety dla pracowników jako narzędzie pracy

Zakupienie pracownikom imiennych biletów komunikacji miejskiej będzie co do zasady świadczeniem podlegającym opodatkowaniu. Według organów skarbowych istnieje możliwość potraktowania takiego świadczenia nie jako korzyści dla pracownika, lecz jako narzędzia pracy, niepowodującego żadnego przysporzenia dla pracownika. Muszą jednak zostać spełnione dodatkowe warunki (np. pobieranie biletów po przyjściu do pracy i ich zdawanie do depozytu po zakończeniu dnia pracy). Innym rozwiązaniem może być wydawanie pracownikom jednorazowych biletów w liczbie odpowiadającej ilości (lub czasowi) służbowych przejazdów.

W prawie podatkowym także tzw. „nieodpłatne świadczenia” mogą powodować opodatkowanie. Są one definiowane bardzo szeroko – jako wszelkie zjawiska i zdarzenia, których konsekwencją są nieodpłatne przysporzenia w majątku pracownika, mające konkretny wymiar finansowy.

ZAPAMIĘTAJ!

Nieodpłatnym świadczeniem będzie każde przesunięcie majątkowe, stanowiące przysporzenie po stronie przyjmującego świadczenie pracownika – kosztem majątku pracodawcy.

Wątpliwości z kwalifikacją przekazywania różnych korzyści na rzecz pracowników wynikają ze specyficznej konstrukcji art. 12 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof). Przepis ten stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty – niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona – a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy pamiętać, że wymienione rodzaje świadczeń ze stosunku pracy są jedynie przykładami. Wartość pieniężną tzw. innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2–2b updof. Natomiast wartość pieniężną „innych nieodpłatnych świadczeń” ustala się – jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu (zob. art. 11 ust. 2a pkt 2 updof).