Dieta przy krótkiej podróży służbowej

Pracownik powinien otrzymać pół diety. Tyle bowiem gwarantuje przy podróży trwającej od 8 do 12 godzin § 4 ust. 2 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (dalej: rozporządzenie o podróżach krajowych).

Jak rozliczać koszty używania prywatnego samochodu do celów służbowych>>

Dieta nie należałaby się w ogóle tylko wtedy, gdyby pracownik:

• miał zapewnione całodzienne bezpłatne wyżywienie,

• został delegowany do miejscowości swojego pobytu stałego bądź czasowego,

• korzystał z przejazdu do miejscowości pobytu stałego lub czasowego i z powrotem, będąc w podróży trwającej co najmniej 10 dni.

Żadne z tych wyłączeń, określonych w § 4 ust. 3 rozporządzenia o podróżach krajowych, nie miało miejsca w opisanej podróży. A przepisy tego rozporządzenia nie przewidują proporcjonalnego zmniejszania wysokości diety o każdy zagwarantowany pracownikowi bezpłatny posiłek. Takie rozwiązanie jest stosowane wyłącznie w przypadku zagranicznych podróży służbowych.

Jak klasyfikować wydatki z tytułu podróży służbowej>>

PODSTAWA PRAWNA

• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1990; ost.zm. Dz.U. z 2006 r. Nr 227, poz. 1661)