Opłata miejscowa i uzdrowiskowa
REKLAMA
REKLAMA
Należy zaznaczyć, że przebywanie w takiej miejscowości musi być powodowane celami turystycznymi, zdrowotnymi lub szkoleniowymi. Ponadto w miejscowości muszą być warunki umożliwiające pobyt osób w tych miejscach.
REKLAMA
Opłaty te są pobierane za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Wątpliwości w tym zakresie budziło to, w jaki sposób rozumieć pojęcie doba oraz za każdy dzień pobytu. W orzecznictwie dominuje pogląd, że pod pojęciem doby należy rozumieć dzień kalendarzowy, natomiast sama opłata powinna być pobierana za każdy pełny dzień pobytu osoby fizycznej (wyrok WSA w Bydgoszczy z 27 kwietnia 2011 r. sygn akt I SA/Bd 76/11).
Opłatę miejscową pobiera się tylko z jednego tytułu. Zgodnie z art.17 ustęp 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.
Kto może pobierać te opłaty
Opłata klimatyczna i uzdrowiskowa może być pobierana jedynie w miejscowościach, które spełnią wymogi postawione w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową.
Zgodnie z tym aktem, aby można było pobierać o przyjezdnych opłatę miejscową należy spełniać minimalne wymogi krajobrazowe i turystyczne.
Polecamy: Rachunkowość Budżetowa
REKLAMA
Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia, za minimalne wymogi krajobrazowe uznaje się występowanie na terenie gminy m.in. lasów, wód, parków narodowych, punktów widokowych, osobliwych okazów fauny i flory a także obecność muzeów, zabytków czy obiektów historyczno-wojskowych.
Za minimalne wymogi turystyczne umożliwiające pobyt w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych, uznaje się obecność w miejscowości bazy noclegowej w obiektach hotelarskich i innych obiektach, w których mogą być świadczone usługi hotelarskie.
Opłata uzdrowiskowa może być pobierana jedynie w miejscowościach, które mają status uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej. Aby uzyskać taki status należy spełnić wymogi określone w ustawie o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych. Tak więc status uzdrowiska może uzyskać obszar, który łącznie spełnia następujące warunki:
- posiada złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych na zasadach określonych w ustawie;
- posiada klimat o właściwościach leczniczych potwierdzonych na zasadach określonych w ustawie;
- na jego obszarze znajdują się zakłady lecznictwa uzdrowiskowego i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego przygotowane do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego;
- spełnia wymagania w stosunku do środowiska określone w przepisach o ochronie środowiska;
- posiada infrastrukturę techniczną w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej, transportu zbiorowego i prowadzi gospodarkę odpadami.
W przypadku gdy na terenie obszaru nie ma zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, obszar może uzyskać status obszaru ochrony uzdrowiskowej.
Wysokość opłat
Jak już zostało wspomniane, to rada gminy w drodze uchwały, ustala zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat. Należy jednak zaznaczyć, że na podstawie obwieszczenia Ministra Finansów w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2017 r. wysokość opłaty:
- miejscowej w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach – nie może przekroczyć 2,17 zł dziennie;
- miejscowej w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej – nie może przekroczyć 3,08 zł dziennie;
- uzdrowiskowej – nie może przekroczyć 4,24 zł dziennie.
Od kogo nie pobiera się opłat
Opłaty klimatycznej i uzdrowiskowej nie pobiera się od osób przebywających w szpitalach, osób niewidomych i ich przewodników, od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej oraz od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową.
Nie mają obowiązku uiszczenia opłaty (pod warunkiem wzajemności) także członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osób zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium RP.
Opracowano na podstawie:
Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. (Dz.U. 1991 nr 9 poz. 31 z późn. zm.)
Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. 2005 nr 167 poz. 1399 z późn. zm.)
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową. (Dz.U. 2007 nr 249 poz. 1851)
Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2016 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2017 r. (M.P. z dnia 5 sierpnia 2016 r.)
Wyrok WSA w Bydgoszczy z 27 kwietnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Bd 76/11)
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.