Brak konta nieprawidłowością rachunkowości
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
Jednostki sektora finansów publicznych prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości z uwzględnieniem zasad określonych ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (dalej jako rozporządzenie o planie kont).
Rachunkowość jednostki obejmuje:
- przyjęte zasady - politykę rachunkowości;
- prowadzenie ksiąg rachunkowych;
- okresowe ustalanie lub inwentaryzowanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów;
- wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego;
- sporządzanie sprawozdań finansowych;
- gromadzenie, przechowywanie dowodów księgowych;
- badanie i ogłaszanie sprawozdań finansowych w sytuacjach prawem określonych.
Polityka rachunkowości to bazowy, zbiorczy, wewnętrzny akt prawny, prejudycjalny dla całego systemu rachunkowości. Przyjęta i stosowana polityka rachunkowości determinuje fazę ewidencji zdarzeń gospodarczych, fazę sprawozdawczości informacji generowanych przez rachunkowość.
Zobacz również: Kompetencje do ustalenia i zmiany zakładowego planu kont ośrodka pomocy społecznej
Poprzez tę dokumentację organizuje się całościowo wszelkie aspekty rachunkowości.
REKLAMA
Polityka rachunkowości dotyczy m.in. sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym. m.in. zakładowego planu kont z wykazem kont księgi głównej, zasad klasyfikacji zdarzeń, zasad prowadzenia kont ksiąg pomocniczych i ich powiązanie z kontami księgi głównej.
W jednostkach sektora finansów publicznych przy ustalaniu planu kont powinno uwzględniać się zasady określone w rozporządzeniu o planie kont, pamiętając o tym, iż konta wskazane w tym akcie prawnym należy traktować jako standardową liczbę kont, która:
- podlega ograniczeniu jedynie o konta służące do księgowania operacji gospodarczych, które w jednostce nie występują;
- podlega uzupełnieniu o konta zgodne co do treści ekonomicznej, w tym także przy wykorzystaniu symboli kont, które nie mają zastosowania w jednostce.
W kontekście tego przepisu nieprawidłowością rachunkowości jednostki odnośnie polityki rachunkowości w zakresie wadliwego zakładowego planu kont jest brak konta - syntetycznego,analitycznego odnośnie operacji gospodarczych, które występują w jednostce, a są źle ewidencjonowane.
Przykład nieprawidłowej ewidencji
Przy zaliczkach w walucie obcej należnych pracownikowi udającemu się w podróż służbową zagraniczną kasjer pobiera środki z NBP i przekazuje je pracownikowi. Ewidencja księgowa winna obejmować konta zespołu 1-Kasa walutowa 101. Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami konto 101służy do ewidencji krajowej i zagranicznej gotówki znajdującej się w kasie jednostki. Zanim bowiem kasjer przekaże środki właściwemu pracownikowi winien je przyjąć do kasy walutowej, a następnie z kasy walutowej dokonać wypłaty potwierdzając tę operację właściwymi dokumentami kasowymi (KW).
W przypadku, gdy wypłata gotówki zagranicznej z NBP w związku z podróżami służbowymi występuje systematycznie, uchybienia w przedmiocie sprawy są istotne.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami kierownik jednostki określa w formie pisemnej zasady postępowania odnośnie polityki rachunkowości, a także regulaminy i instrukcje. Powinien to zrobić w oparciu o nadrzędne zasady rachunkowości, określone prawem. Ignorowanie przywoływanych przepisów musi być zakwalifikowane jako nieprawidłowość w polityce rachunkowości.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. 2013, poz. 330 z późn. zm.);
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (j.t. Dz.U. z 2013 r., poz. 885 z późn. zm.);
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (j.t. Dz.U. z 2013 r., poz. 289).
Polecamy serwis: Nieprawidłowości
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.