Jak przyznawać nagrody i premie dla pracowników

Po przyznaniu pracownikowi nagrody pracownik ma roszczenie o jej wypłatę. Odpis zawiadomienia o przyznaniu nagrody powinien być umieszczony w aktach osobowych pracownika (w części B). W zawiadomieniu należy wskazać osobę nagrodzoną oraz wysokość nagrody lub jej postać inną niż pieniężna. Pracodawca może bowiem przyznać pracownikowi nagrodę, np. w formie świadczenia rzeczowego, dodatkowych dni wolnych, opłaty za studia.

Czytaj także: Jak ustalić nagrodę jubileuszową dla pracownika samorządowego>>

Przyznawanie premii

Premię można uznać za składnik wynagrodzenia niezależnie od tego, jaki system wynagradzania obowiązuje w zakładzie pracy. Ponadto, ponieważ prawo pracy nie wskazuje, w jakiej formie oraz w jakiej wysokości świadczenie to ma być wypłacane, pracodawca może ustalić to sam.

Ustalając regulamin premiowania, pracodawca musi jasno określić:

● przesłanki, które uprawniają pracownika do nabycia premii – np. terminowe wykonanie zadań, osiąganie wysokiej wydajności,

● okoliczności powodujące utratę prawa do premii – np. dłuższa absencja chorobowa, nieterminowe wykonanie zadania.

Regulamin premiowania powinien być ogłoszony w sposób przyjęty w danym zakładzie pracy.

Najczęściej stosowane są premie regulaminowe (czyli o charakterze roszczeniowym) i premie uznaniowe. Jeśli pracodawca postanowi, że pracownicy będą otrzymywać premie regulaminowe, wówczas prawo do nich (i ich wysokości) nie zależy od jego uznania, ale od tego, czy spełnili oni ustalone wcześniej wymagania, np.:

● w wyznaczonym czasie zwiększyli liczbę stałych klientów o określony procent,

● pozyskali nowe rynki zbytu na określonym obszarze.

W związku z tym pracownik, który spełnił tak określone warunki, ma pełne prawo domagać się wypłaty premii – nawet na drodze sądowej, jak w przypadku każdego innego należnego składnika za pracę (przykład 2).

Premie regulaminowe mogą być wypłacane z różną częstotliwością, np. miesięcznie, kwartalnie, co pół roku, raz w roku

Sporo kłopotów sprawiają w praktyce premie uznaniowe. Powszechnie są uznawane za rodzaj nagrody, bo o jej przyznaniu decyduje pracodawca, a pracownikowi – choćby najlepszemu – nie przysługuje roszczenie o jej wypłatę. I tak, jak w przypadku nagrody, może się on domagać wypłaty premii dopiero, kiedy zostanie mu ona przyznana.

Sąd Najwyższy orzekł, że premia, którą pracownik może otrzymać jedynie w zależności od oceny jego pracy przez dyrektora, nie zaś od skonkretyzowanego i zobiektywizowanego wskaźnika premiowego, jest w gruncie rzeczy nagrodą, a podjęta w tym przedmiocie decyzja nie podlega kontroli organów orzekających w sprawach pracowniczych. Prawo podmiotowe do żądania takiej premii powstaje dopiero w dacie decyzji przyznającej pracownikowi premię (wyrok z 30 marca 1977 r., sygn. akt I PRN 26/77, OSNC 1977/11/225). Sąd Najwyższy poddał też analizie zróżnicowanie premii. Stwierdził, że stosowany ich podział na regulaminowe i uznaniowe nie jest jednoznaczny (wyrok z 7 grudnia 1963 r., sygn. akt II PR 846/63, OSNCP z 1965 r. nr 2, poz. 25). Istnienie regulaminu premiowania samo przez się nie stanowi jeszcze wystarczającego kryterium do uznania określonych w nich premii za regulaminowe. Sąd Najwyższy podkreślił, że o tym, czy dana premia ma charakter regulaminowy czy uznaniowy, decyduje treść poszczególnych układów zbiorowych pracy i właściwych regulaminów premiowania.