Praktyki i staże w urzędach - kontrola NIK

NIK o praktykach i stażach w urzędach

Urzędy stworzyły odpowiednie warunki organizacyjne do odbywania praktyk i staży dla studentów i absolwentów. Niemniej jednak jakość oferowanych praktyk nie zawsze osiągała pożądany poziom. W konsekwencji wpływało to na ich przydatność w uzyskaniu zatrudnienia. Tymczasem bezrobocie wśród absolwentów uczelni to jeden z najważniejszych problemów rynku pracy, który według Strategii Rozwoju Kapitału Ludzkiego 2020 jest konsekwencją m.in. niedostosowanego do potrzeb poziomu oraz zakresu praktyk i staży.

Proces rekrutacji na staże często nie był przeprowadzany z zachowaniem zasady przejrzystości - mniej niż jedna piąta zbadanych urzędów podawała do publicznej wiadomości informacje o wolnych miejscach i zasadach rekrutacji, zaś kryteria przyjmowania kandydatów nigdzie nie zostały określone w sposób czytelny i w formie pisemnej. Natomiast na praktyki z reguły przyjmowano wszystkich chętnych.

Urzędy z reguły (z dwoma wyjątkami) dobrze przygotowywały warunki do odbywania staży i praktyk. W tych dwóch przypadkach przyjęto więcej osób, niż pozwalały na to możliwości organizacyjne urzędów. Praktyki i staże odbywały się na podstawie umów lub porozumień między urzędami a uczelniami. Praktykanci i stażyści mieli przydzielonych opiekunów, aczkolwiek zdarzało się, że opiekunowie mieli pod sobą dużą (do 12 osób) liczbę podopiecznych. Z kolei w przypadku opiekunów z ramienia uczelni opieka była niekiedy fikcyjna, ponieważ praktyki odbywały się podczas wakacji, kiedy opiekunowie byli na urlopach. Dochodziło do takich sytuacji, gdzie jeden opiekun sprawował opiekę nad znaczną liczbą studentów (w skrajnym przypadku było to nawet ponad 800 osób w ciągu roku akademickiego).

W ogromnej większości skontrolowanych urzędów nie wypłacano opiekunom dodatków szkoleniowych, choć rozporządzenie  w sprawie praktycznej nauki zawodu taki dodatek przewiduje, jeśli opiekun nie zostaje na czas praktyki zwolniony (przynajmniej częściowo) ze świadczenia pracy. Kontrolerzy zwrócili uwagę, że  jest niesprawiedliwe, gdy dodatkowe środki finansowe - w świetle prawa - należą się tylko opiekunom tych uczniów, którzy uczą się w szkołach publicznych, a wykonujący taką samą pracę opiekunowie uczniów ze szkół niepublicznych już dodatków dostawać nie mogą (mimo że np. mogą siedzieć w tym samym pokoju i robić dokładnie to samo).

Polecamy produkt: Kodeks pracy 2016 z komentarzem (książka)