Podróże służbowe - diety zagraniczne 2016

Podróż służbowa

Definicję podróży służbowej znajdziemy w Kodeksie pracy w art. 77⁵ § 1. Polega ona na wykonywaniu przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. To na pracodawcy bowiem ciąży obowiązek pokrycia kosztów związanych z takim wyjazdem.

Wysokość diet dla pracowników sfery budżetowej określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (dalej jako: rozporządzenie).

Stawki diet pracowników zatrudnionych poza sferą budżetową powinny zostać określone w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania. Należy pamiętać o tym, iż postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określonej dla pracownika państwowej lub samorządowej sfery budżetowej. Jeżeli wyżej wymienione wewnętrzne regulacje nie określają wysokości diet, to obowiązują stawki z rozporządzenia.

Diety w podróży zagranicznej pracowników „budżetówki”

W podróży zagranicznej diety przeznaczone są na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Wysokość diety uzależniona jest od kierunku podróży. Jeżeli pracownik udaje się do dwóch lub więcej państwa, pracodawca może ustalić więcej niż jedno państwo docelowe.

Polecamy produkt: Kodeks pracy 2016 z komentarzem (książka)

---

Wysokość diety za dobę podróży zagranicznej oraz limitu na nocleg w poszczególnych państwach określa załącznik do rozporządzenia:

Lp.	Państwo	Waluta	Kwota diety	Kwota limitu na nocleg
1	2	3	4	5
1	Afganistan	EUR	47	140
2	Albania	EUR	41	120
3	Algieria	EUR	50	200
4	Andora	jak w Hiszpanii
5	Angola	USD	61	180
6	Arabia Saudyjska	EUR	45	180
7	Argentyna	USD	50	150
8	Armenia	EUR	42	145
9	Australia	AUD	88	250
10	Austria	EUR	52	130
11	Azerbejdżan	EUR	43	150
12	Bangladesz	USD	50	120
13	Belgia	EUR	48	160
14	Białoruś	EUR	42	130
15	Bośnia i Hercegowina	EUR	41	100
16	Brazylia	EUR	43	120
17	Bułgaria	EUR	40	120
18	Chile	USD	60	120
19	Chiny	EUR	55	170
20	Chorwacja	EUR	42	125
21	Cypr	EUR	43	160
22	Czechy	EUR	41	120
23	Dania	DKK	406	1 300
24	Egipt	USD	55	150
25	Ekwador	USD	44	110
26	Estonia	EUR	41	100
27	Etiopia	USD	55	300
28	Finlandia	EUR	48	160
29	Francja	EUR	50	180
30	Grecja	EUR	48	140
31	Gruzja	EUR	43	140
32	Hiszpania	EUR	50	160
1	2	3	4	5
33	Indie	EUR	38	190
34	Indonezja	EUR	41	110
35	Irak	USD	60	120
36	Iran	EUR	41	95
37	Irlandia	EUR	52	160
38	Islandia	EUR	56	160
39	Izrael	EUR	50	150
40	Japonia	JPY	7 532	22 000
41	Jemen	USD	48	160
42	Jordania	EUR	40	95
43	Kambodża	USD	45	100
44	Kanada	CAD	71	190
45	Katar	EUR	41	200
46	Kazachstan	EUR	41	140
47	Kenia	EUR	41	150
48	Kirgistan	USD	41	150
49	Kolumbia	USD	49	120
50	Kongo, Demokratyczna Republika Konga	USD	66	220
51	Korea Południowa	EUR	46	170
52	Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna	EUR	48	170
53	Kostaryka	USD	50	140
54	Kuba	EUR	42	110
55	Kuwejt	EUR	39	200
56	Laos	USD	54	100
57	Liban	USD	57	150
58	Libia	EUR	52	100
59	Liechtenstein	jak w Szwajcarii
60	Litwa	EUR	39	130
61	Luksemburg	jak w Belgii
62	Łotwa	EUR	57	132
63	Macedonia	EUR	39	125
64	Malezja	EUR	41	140
65	Malta	EUR	43	180
66	Maroko	EUR	41	130
67	Meksyk	USD	53	140
68	Mołdowa	EUR	41	85
1	2	3	4	5
69	Monako	jak we Francji
70	Mongolia	EUR	45	140
71	Niderlandy	EUR	50	130
72	Niemcy	EUR	49	150
73	Nigeria	EUR	46	240
74	Norwegia	NOK	451	1 500
75	Nowa Zelandia	USD	58	180
76	Oman	EUR	40	240
77	Pakistan	EUR	38	200
78	Palestyńska Władza Narodowa	jak w Izraelu
79	Panama	USD	52	140
80	Peru	USD	50	150
81	Portugalia	EUR	49	120
82	Republika Południowej Afryki	USD	52	275
83	Rosja	EUR	48	200
84	Rumunia	EUR	38	100
85	San Marino	jak we Włoszech
86	Senegal	EUR	44	120
87	Republika Serbii i Republika Czarnogóry	EUR	40	100
88	Singapur	USD	56	230
89	Słowacja	EUR	43	120
90	Słowenia	EUR	41	130
91	Stany Zjednoczone Ameryki (USA), w tym:	USD	59	200
	– Nowy Jork – Waszyngton			350 300
92	Syria	USD	50	150
93	Szwajcaria	CHF	88	200
94	Szwecja	SEK	459	1 800
95	Tadżykistan	EUR	41	140
96	Tajlandia	USD	42	110
97	Tanzania	USD	53	150
98	Tunezja	EUR	37	100
99	Turcja	USD	53	173
100	Turkmenistan	EUR	47	90
101	Ukraina	EUR	41	180
102	Urugwaj	USD	50	80
103	Uzbekistan	EUR	41	140
104	Wenezuela	USD	60	220
105	Węgry	EUR	44	130
1	2	3	4	5
106	Wielka Brytania	GBP	35	200
107	Wietnam	USD	53	160
108	Włochy	EUR	48	174
109	Wybrzeże Kości Słoniowej	EUR	33	100
110	Zimbabwe	EUR	39	90
111	Zjednoczone Emiraty Arabskie	EUR	39	200
112	Państwa inne niż wymienione w lp.1–111	EUR	41	140

Przy podróżach do:

– Gibraltaru dieta i kwota limitu na nocleg wynosi jak w Wielkiej Brytanii,

– Hongkongu dieta wynosi 55 USD, a kwota limitu na nocleg 250 USD,

– Tajwanu dieta wynosi 40 EUR, a kwota limitu na nocleg 142 EUR.

---

Dieta w pełnej wysokości przysługuje za każdą dobę podróży zagranicznej. W przypadku niepełnej doby:

- do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,

- ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 50% diety,

- ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Gdy pracownik w czasie podróży otrzymał bezpłatne całodzienne wyżywienie, powinien otrzymać 25% przysługującej mu diety. Nawet pojedyncze bezpłatne posiłki takie jak śniadanie, obiad czy kolacje odpowiednio zmniejszają wysokość przedmiotowego wynagrodzenia.

W takich przypadkach przyjmuje się, iż każdy posiłek stanowi odpowiednio:

1) śniadanie – 15% diety;

2) obiad – 30% diety;

3) kolacja – 30% diety.

Zasady te stosuje się odpowiednio do sytuacji, w której wyżywienie zapewnione zostało w ramach usługi hotelarskiej, z której korzysta pracownik.

W praktyce może się zdarzyć, że po odjęciu od przysługującej pracownikowi kwoty diety kosztów bezpłatnego wyżywienia otrzymamy wynik ujemny. Czy taka dieta ujemna stanowi przychód pracownika? Organy skarbowe stały często na stanowisku, iż ujemna dieta nie korzysta ze zwolnienia podatkowego. Inaczej do tego zagadnienia podszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. W wyroku z 25 lutego 2015 r. uznał on, iż "otrzymywane przez pracowników przebywających w podróży służbowej diety, w tym także należności powstałe przy zastosowaniu przesłanek obniżających wartość diety powodujące przyjęcie wartości ujemnej diety (tzw. dieta ujemna) mieszczą się w ramach ustawowego zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) u.p.d.o.f., i z tego względu nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako związane ze stosunkiem pracy, czy też jako inne nieodpłatne świadczenie. W konsekwencji pracodawca w sytuacji wystąpienia ujemnej wartości diety nie będzie zobowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek w związku z takimi należnościami".

Dieta nie przysługuje pracownikowi, który otrzymuje w czasie podróży zagranicznej należność pieniężną na wyżywienie. W sytuacji, gdy należność pieniężna jest niższa od diety, pracownik powinien otrzymać wyrównanie do wysokości należnej diety.

Polecamy serwis: Podróże służbowe