Zapisy księgowe dotyczące nakładów poniesionych na prace modernizacyjne

Ulepszenie w obcych środkach trwałych podlega odpisom umorzeniowym lub amortyzacyjnym

Ze względu na braki lokalowe jednostka budżetowa wynajęła na okres 10 lat dodatkowe pomieszczenia na potrzeby prowadzenia działalności statutowej. Z uwagi na konieczność przystosowania wynajętych pomieszczeń do potrzeb swojej działalności zleciła wykonanie w nich prac modernizacyjnych, które zostały sfinansowane ze środków ujętych w planie finansowym jednostki (plan wydatków majątkowych). Koszt prac modernizacyjnych wyniósł ogółem 25 000 zł. Jak w takiej sytuacji powinny przebiegać zapisy dotyczące nakładów poniesionych na prace modernizacyjne?

Wykonanie prac modernizacyjnych w obcym środku trwałym w celu przystosowania go do własnych potrzeb jest ulepszeniem w obcych środkach trwałych, które wprowadza się do ewidencji księgowej jednostki dokonującej tego ulepszenia. Ulepszenie to stanowi oddzielny obiekt inwentarzowy, gdyż nakładów poniesionych na ulepszenie nie da się doliczyć do dotychczasowej wartości obiektu, z uwagi na to, że figuruje on w księgach rachunkowych właściciela (art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. c ustawy o rachunkowości).

Zobacz również: Jak ująć w księgach rachunkowych zakup kserokopiarki?

Ulepszenie w obcym środku trwałym klasyfikuje się do właściwej grupy klasyfikacji środków trwałych, określonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 10 grudnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (dalej: KŚT). W przypadku gdy nakłady poniesione na prace modernizacyjne w wynajętych pomieszczeniach dotyczą wyłącznie budynku, wartość tego ulepszenia należy przypisać do grupy 1 KŚT „ Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego”. Natomiast w przypadku, gdy w ramach wykonanych prac modernizacyjnych zakupiono również inne samodzielne środki trwałe , np. centralę telefoniczną, nakłady poniesione w tym zakresie należy przypisać do grupy 6 KŚT „Urządzenia techniczne”.

Ulepszenia w obcych środkach trwałych, analogicznie jak własne środki trwałe jednostki, podlegają odpisom umorzeniowym lub amortyzacyjnym. Do naliczania odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych stosuje się zasady ogólne obowiązujące w jednostce. Jednostki budżetowe stosownie do postanowień par. 6 ust. 2 rozporządzenia ministra finansów z 5 lipca 2010 r. - środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne umarzają lub amortyzują według zasad przyjętych przez jednostkę zgodnie z przepisami rachunkowości. Ustalając zasady umarzania lub amortyzacji jednostka może przyjąć stawki określone w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo stawki określone przez dysponenta części budżetowej lub zarząd jednostki samorządu terytorialnego.