Nieodpisanie z ksiąg rachunkowych przedawnionych podatków

NIEPRAWIDŁOWOŚĆ

Na koncie 221 "Należności z tytułu dochodów budżetowych" urzędu miasta były ujęte na koniec I kwartału 2019 r. przedawnione należności podatkowe. Dotyczyły one w podatku od:

• nieruchomości - dwóch osób prawnych na kwotę ogółem 156 901 zł oraz 120 osób fizycznych na kwotę ogółem 26 962 zł,
• środków transportowych - jednej osoby prawnej na kwotę 28 650 zł.

Należności te nie były w żaden sposób zabezpieczone. Przedawniły się w latach 2016-2018.

PRAWIDŁOWY SPOSÓB POSTĘPOWANIA

Należności podatkowe z chwilą przedawnienia wygasają (art. 59 § 1 pkt 9 Ordynacji podatkowej). Nie ulegają przedawnieniu jedynie zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym (art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej). Po upływie terminu przedawnienia należności takie można egzekwować jedynie z przedmiotu hipoteki lub zastawu. W celu zabezpieczenia swoich należności JST powinny więc ustalać te zabezpieczenia. Ich nieustalenie może być uzasadnione jedynie brakiem u podatnika majątku, na którym można je ustanowić.

Po upływie okresu przedawnienia z ksiąg rachunkowych trzeba odpisać przedawnione należności podatkowe. Obowiązkowo na koniec każdego roku obrotowego trzeba ocenić, czy należności są przedawnione. Ocenę tę wykonuje się w ramach czynności wyceny bilansowej należności, z zachowaniem zasady ostrożności (art. 28 ust. 1 pkt 7 uor). Pierwszym etapem takiej wyceny jest ustalenie kwot należności przedawnionych i odpisanie ich. Odpisuje się kwoty z konta 221. Jeśli na przedawnione należności wcześniej był dokonany odpis aktualizujący, należy go zmniejszyć (art. 35b ust. 3 uor).

Oprac. Izabela Motowilczuk

były wieloletni inspektor kontroli

Podstawy prawne:

• art. 28 ust. 1 pkt 1 i 7, art. 35b ust. 3 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 351)

• art. 59 § 1 pkt 9, art. 70 § 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 900; ost.zm. Dz.U. z 2019 r. poz. 1018)