Samochód służbowy

Dojazd wójta do pracy samochodem służbowym. Wykorzystywanie samochodu służbowego do przejazdu z miejsca zamieszkania przez wójta gminy do miejsca wykonywania pracy i odwrotnie (garażowanie nocą w miejscu zamieszkania) nie stanowi nieodpłatnego świadczenia. Wartość tego świadczenia nie powinna być zaliczana do przychodu ze stosunku pracy wójta gminy.

Korzystanie z samochodu służbowego. Czy, aby móc korzystać z samochodu służbowego do wykonywania zadań służbowych, burmistrz powinien podpisać odrębną umowę, tj. umowę o odpowiedzialności majątkowej za powierzone mienie? Czy taką umowę w imieniu gminy może podpisać z burmistrzem sekretarz, który podpisuje burmistrzowi również urlopy, delegacje? Czy jednak umowa taka jest zbędna, biorąc pod uwagę przepisy ustawy o samorządzie gminnym wskazujące, że burmistrz gospodaruje mieniem komunalnym? Czy ewentualnie do podpisania takiej umowy sekretarz powinien posiadać stosowne upoważnienie?

Czy przedsiębiorca (osoba fizyczna) może domagać się rejestracji swojego samochodu na dane firmy z CEiDG? Czy urząd może potraktować tę sprawę jako cywilnoprawną (spór o ustalenie właściciela samochodu) i nie nadać wnioskowi przedsiębiorcy biegu w postępowaniu administracyjnym? Wnioskodawca nie spełnia w ocenie urzędu przesłanek art. 29 k.p.a.

Czy ryczałt za wykorzystywanie samochodu służbowego przez pracowników do celów prywatnych obejmuje również koszt zakupionego przez pracodawcę paliwa, które pracownik następnie zużył na swoje prywatne cele? Jednolitą linię interpretacyjną organów skarbowych w tym zakresie przełamało najnowsze orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2015 r.

Zdaniem WSA we Wrocławiu błędne jest stanowisko, że ryczałt z tytułu używania służbowego samochodu do celów prywatnych dotyczy tylko kosztów stałych utrzymania samochodu (z wyłączeniem wydatków na paliwo). W przepisie tym ustawodawca w sposób jednoznaczny powiązał bowiem wysokość ryczałtu z pojemnością silnika samochodu, która ma wpływ na zużycie paliwa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż prawidłowe jest wnioskowanie o odliczenie pełnego VAT-u w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo przestrzega przepisów dotyczących korzystania z auta do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W wypadku nawet chwilowej zmiany przeznaczenie auta, klasyfikuje się jego użytkowanie jako mieszane, co uprawnia do odliczenia jedynie 50%.