W związku z trwającą epidemią COVID-19 część pracowników jednostki została skierowana do pracy zdalnej. Są wśród nich osoby, wobec których przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy dotychczas były stosowane podwyższone koszty uzyskania przychodów, gdyż ich miejsce stałego lub czasowego zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a nie uzyskują dodatku za rozłąkę. Czy w sytuacji, gdy pracownicy świadczą pracę zdalnie, nadal należy stosować się do złożonych przez nich oświadczeń i uwzględniać w rozliczeniach podwyższone koszty? Jeśli nie, to jakie koszty zastosować w miesiącu, w którym pracownicy częściowo pracowali w siedzibie jednostki, a częściowo zdalnie?
Z dniem 31 grudnia 2020 r. pracownik urzędu miasta przechodzi na emeryturę. Powinniśmy wypłacić mu ekwiwalent za niewykorzystany urlop w wymiarze 4 dni, tj. 32 godzin. Pracownik otrzymuje 2600 zł, dodatek za wysługę lat 520 zł i w listopadzie wypłacono mu miesięczną premię w kwocie 200 zł, zaś w grudniu 500 zł. Do listopada wypłata premii była czasowo zawieszona w związku z panującą epidemią koronawirusa. We wrześniu pracownik świadczył pracę przez 22 dni i nie miał absencji, w październiku z powodu kwarantanny zamiast 22 dni - świadczył pracę 16 dni, natomiast w listopadzie z powodu choroby zamiast 20 dni - 6 dni. Ile wyniesie ekwiwalent za urlop urzędnika?
W kwietniu 2020 r. część kadry pracowniczej przebywała w przestoju z powodu zamknięcia jednostki. Czy miesiąc, w którym pracownik nie świadczył pracy i otrzymywał wynagrodzenie postojowe, czyli tylko zasadnicze, bez dodatku stażowego i bez premii miesięcznej, należy przyjmować do podstawy świadczeń chorobowych? Jeśli tak, to czy takie wynagrodzenie się uzupełnia?