PYTANIE: Zgodnie z regulaminem ZFŚS, „wczasy pod gruszą” należą się pracownikom po złożeniu wniosku urlopowego na wypoczynek nie krótszy niż 14 dni kalendarzowych. Emeryci nie mają możliwości złożenia takiego wniosku, ale uzyskują prawo do świadczeń z okazji świąt, zapomóg zdrowotnych, losowych i socjalnych oraz do innych dopłat, jak np. wycieczki czy kino. Czy jest możliwość, aby emerytom nie wypłacać tzw. wczasów pod gruszą?
Problem: Wojewódzka jednostka budżetowa wystąpiła do sądu o ustanowienie kuratora dla spółki z o.o. w związku z koniecznością podejmowania czynności związanych z udziałem spółki w realizacji projektu jako beneficjenta środków pomocowych. W spółce są trudności z powołaniem zarządu, więc brak wymaganej reprezentacji. Sąd wyznaczył kuratora (osoba ta nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest też pracownikiem jednostki budżetowej), a także przysługujące mu wynagrodzenie i zasady zwrotu kosztów. Wydatki te poniosła jednostka budżetowa. Wypłata tych środków podlega opodatkowaniu, jednak aby prawidłowo obliczyć zaliczki, konieczne jest prawidłowe zakwalifikowanie tych wynagrodzeń do źródła przychodów dla celów podatku dochodowego.
W dniu 15 maja 2018 r. Rada Ministrów przyjęła tzw. rozporządzenie płacowe, które opublikowane zostało w dniu 17 maja 2018 r. i weszło w życie po dwóch dniach tj. 19 maja 2018 r. Rozporządzenie to, zwarzywszy na jego treść oraz tryb i okoliczności jego wydania, zakwalifikować należy jako znakomity chwyt PR-owski, najwyraźniej mający zniechęcić osoby obecnie pracujące w samorządzie i na rzecz samorządu do wykonywania tych zajęć w przyszłości. W szczególności dotyczy to organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego, a więc wójtów, burmistrzów i prezydentów, a także pochodzących z wyborów pośrednich członków kolegialnych organów takich jak zarząd powiatu i województwa.